آیا سیستمهای کسب و کار الکترونیکی فرهنگ خاصی دارند؟

سیستمهای  کسب و کار الکترونیکی  (EBS) که آخرین نسل سیستمهای اطلاعاتی هستند توسط افرادی در کشورهای مختلف و با زمینه های فرهنگی متفاوت مورد استفاده قرار میگیرند. تا کنون ملاحظات فرهنگی در خصوص نرم افزارها به تغییر زبان رابط کاربر و محلی سازی علایم و مقیاسها محدود شده است و تحقیقات چندانی در خصوص هسته مرکزی سیستمهای نرم افزاری EBS تا کنون صورت نپذیرفته و عمده نرم افزارهای تولید شده تابع فرهنگ کاربردی غربی هستند. این پدیده بعنوان یک مصنوع یک بعدی (از لحاظ فرهنگی) ممکن است در میان مدت باعث تغییرات فرهنگی و حتی ایجاد فرهنگ یکپارچه جدیدی در میان کاربران اینگونه سیستمها شود. برای جلوگیری از بروز چنین دگرگونیهای فرهنگی بایستی پوسته و هسته مرکزی این سیستمها به یک میزان مورد توجه قرار گیرند. در حال حاضر دو نوع نگرش برای حل این مشکل وجود دارد.

روش اول معتقد به توسعه بومی سازی نرم افزارها در حدی بالاتر از رابط کاربر است.

روش دوم بر بکارگیری راهکارهای جدید طراحی نرم افزار بر اساس مدل Meta-Object تاکید دارد.

سیستمهای EBS بر اساس توسعه در ورای سازمانها و مقدور ساختن ارتباطات درون سازمانی و برون سازمانی شکل گرفته اند. سازمان بکارگیرنده این سیستمها میتواند یک سازمان تجاری و یا هر سازمانی که در زمینه تبادل اطلاعات، ارایه خدمات بورس و یا جابجایی کالا عمل میکند باشد. یک سیستم  کسب و کار الکترونیکی  در خیلی از جهات با سایر سیستمهای اطلاعاتی تفاوتهای بنیادین دارد. این سیستمها متمرکز بر ساختارهای شبکه بوده و حیات خود را از اتصال دایمی به اینترنت بدست میاورند. سیستمهای کارگزار به کارگزار نیازمند یکپارچگی بسیار بالای فرایندهای کاری در سطح بین سازمانها (مانند مدیریت زنجیره تامین) میباشد در حالیکه سیستمها کارگزار به مشتری بایستی این امکان را فراهم کنند که تعداد بسیار زیادی از مشتریان از طریق اینترنت به سازمان ارایه دهنده کالا و یا خدمات دسترسی پیدا کند. رابط کاربر معمولا در چنین حالتی از طریق یک مرورگر وب تامین میشود و درک روش کار آنها آسان بوده و سایر نرم افزارهای کاربردی نیز بطور عمومی از این رابط کاربر استفاده میکنند. علاوه بر اینها فراگیربودن اینترنت و کاربرد گسترده آن در بین مردم میتواند فرصتهای بیشماری برای تغییر فرایندهای کاری و ایجاد روشهای جدیدی از تعامل را باعث شود. سیستمهای EBS برای پیاده سازی فرایندهای کاری و ایجاد ارتباطات گسترده درون و برون سازی نیازمند بکارگیری آخرین پیشرفتها در زمینه نرم افزارو سخت افزار هستند. این سیستمها دایما براساس برخورداری از امکانات سیستمهای پشتیبانی کننده تصمیم و مذاکره، سیستمهای پایگاه دانش، عملگرهای نرم افزاری و سایر سیستمهای نرم افزاری توسعه میابند. محدوده این سیستمها سایر سیستمهای اطلاعاتی یکپارچه برپا شده در واحدهای صف و ستاد در سازمانها را درنوردیده و سازمانهای فعال در زنجیره های تامین و حتی سازمانهای رقیب را نیز تحت تاثیر قرار میدهند. از لحاظ تاثیرگذاری نیز بعلت اینکه این سیستمها توسط افراد و سازمانهای بسیاری در سراسر دنیا استفاده میشوند، ساختارهای سازمانی را متحول نموده، فرایندهای کاری را دگرگون کرده و حتی روشهای ارتباط با مشتری و نحوه تصمیم گیری مشتریان در مورد خرید را نیز تحت تاثیر قرار میدهند. درحل حاضر اغلب سیستمهای کاربردی در زمینه  کسب و کار الکترونیکی  که به جهان معرفی میشوند در Silicon Valley آمریکا تولید میشوند. حتی آن سیستمهایی که در جاهای دیگر نیز تولید میشوند تمایل زیادی به استفاده از نگرشهای اقتصادی و تجاری Silicon Valley دارند. نگرش غالب در توسعه سیستمهای EBS در نگاه نئولیبرال دانشمندان به جهان ریشه دارد. بر طبق این نگاه جهان در مقیاس بزرگ، از پیشگامان و پیروان تشکیل یافته است. پیشگامان دارای نگرش خاص بوده و قواعد، خودشان و هرکسی را که قرار است با این قواعد کار کند را تعریف میکنند. در نتیجه این کار طبقه جدیدی شکل یافته و فرهنگ سوم شکل میگیرد. پیروان در این فرهنگ تکنوکراتیک بعلت سیاستهایی که موجب کندی پیشرفت ایشان میشود کلافه شده و در نتیجه غالبا باعث کندی روند حرکت پیشگامان نیز میشوند. این واقعیت انکارناپذیر است که چون کشور آمریکا نقش پیشرو در طراحی و توسعه اینگونه سیستمها را بعهده داشته، قواعد و سیاستهای اقتصادی و فرهنگی اینگونه سیستمها نیز طبعا تابع سیاستهای کلان اقتصادی و اجتماعی آمریکا خواهد بود. اما خوشبختانه کشورهای دیگر نیز با آگاهی از این موضوع کوشش میکنند که چنین سیستمهایی را بر اساس مدلهای فرهنگ کاری خودشان طراحی و تولید کنند که کشور هندوستان در این زمینه فعالیتهای زیادی را انجام داده است. بطور قطع اینترنت بعنوان یک رسانه، مرزهای جغرافیایی را کمرنگ کرده و باعث گستردگی بازارهای محلی و منطقه ای تا سطح جهانی شده و محدوده های سازمانها را تا حد بسیار زیادی توسعه داده است. آنچه در این میان میتواند در مقام یک پیرو مارا در عرصه بکارگیری این پدیده ( بعنوان عاملی موثر در افزایش بهره وری اقتصادی و اثربخشی فعالیتها ) کمک نماید جهت گیری صحیح تحلیلگران و طراحان سیستم ها در شناخت صحیح از ساختارها و روابط درون و برون سازمانی، فرایندهای کاری و تمایلات فرهنگی کاربران این سیستمها در هر بخش از اقتصاد است. ● وضعیت در ایران در کشور ما با وجود سابقه نسبتا کوتاه حضور اینترنت در عرصه کسب و کار و اقتصاد کشور، بارقه هایی از گرایش سازمانها و بنگاههای اقتصادی به استفاده کاربردی از این پدیده مشاهده میشود که موجب امیدواری است. در حال حاضر بسیاری از شرکتها و سازمانهای ایرانی نیاز به استفاده از نرم افزارهای کاربردی را کاملا درک کرده و در بسیاری از موارد بطور گسترده ای فعالیتهای خود را از طریق اینگونه نرم افزارها سازماندهی نموده اند. متاسفانه مرجع آماری رسمی و مستندی در کشور نیست که میزان سرمایه گذاریهای نرم افزاری و آموزشی شرکتها و موسسات ( بعنوان زیربنای ایجاد مغز افزار – Brainware – و مالکیت دانش - Intellectual Property ) را نشان دهد تا از این طریق بتوان به میزان نفوذ و فراگیرشدن نرم افزارهای کاربردی در عرصه اقتصاد کشور پی برد. اما آنچه که مشخص است از یکسو با تلاشهای انجام شده در زمینه جذب سرمایه های خارجی و عضویت در سازمان تجارت جهانی (WTO) و ارتباط با شرکتها و سازمانهای بین المللی و از سو ی دیگر با توسعه فرهنگ استفاده کاربردی از فن آوری اطلاعات و اینترنت در بین مدیران ارشد اقتصاد کشور، نیاز به توسعه سیستمهای EBS در کشور بطور چشمگیری توسعه خواهد یافت. در این خصوص ضروری بنظر میرسد که پیش از حرکت عجولانه بسوی استفاده از مدلهای طراحی و توسعه سیستمهای EBS با نگرشهای رایج در Silicon Valley نسبت به شناخت دقیق و موشکافانه از فرایندهای کاری سازمانهای ایرانی و زمینه فرهنگی هریک از آنها اقدام کرده و با آگاهی از مقاومتهای فرهنگی که انسانها در برابر اعمال تغییرات در روالهای رایج کار از خود نشان میدهند نسبت به مهندسی مجدد و پیاده سازی فرایندهای کاری جدید در سیستمهای EBS اقدام نمود. در نتیجه چنین نگرشی، ایجاد فرایندهای کاری که با روحیه و فرهنگ کاری مردم کشورمان نزدیکتر بوده و حداقل میزان تغییرات را در زیربنای سازمانها ایجاد کند امکانپذیر شده و از سوی دیگر تا حد زیادی امکان توسعه مرزهای کاری سازمانها و ارتباط موثر با سایر عوامل کاری در داخل و خارج از کشور از طریق بستر اینترنت را میسر میسازد متاسفانه سرمایه گذاریهای آموزشی در خصوص فرهنگسازی برای توسعه سیستمهای نرم افزاری بر پایه اینترنت در کشورمان بسیار پایین بوده و بسیاری از مدیران ارشد اقتصادی در کشورمان هنوز اعتقادی به استفاده کاربردی از اینترنت برای سازمان دادن به فرایندهای کاری سازمان تحت امر خویش ندارند. در قیاس با سرمایه گذاریهای سازمانهای ایرانی در خصوص سخت افزار و خدمات وابسته به آن، متاسفانه سطح سرمایه گذاریهای نرم افزاری و آموزشی بسیار نازل بوده است. طبعا رواج فرهنگ و دانش مرتبط با این موضوع در بین مدیران ارشد تا حد بسیار زیادی میتواند نگرش صحیح مدیران تصمیم گیرنده و اثرگذار بر تحول سازمانها را تقویت کرده و باعث شکل گیری صحیح هسته سیستمهای EBS در سازمانها گردد.

منبع : مرکز توسعه و تبادل دانش فناوری اطلاعات

منبع

آنچه درباره کسب و کار الکترونیکی باید بدانیم؟

امروزه نقش اینترنت در زندگی روزمره انسان ها بسیار پررنگ شده است و همین عامل باعث شده تا سازمان ها برای آنکه خود را با انقلاب ارتباطات الکترونیکی که با توسعه اطلاعات و ارتباطات به وجود آمده است، هماهنگ کرده و بر حول محور افزایش درآمدها و کاهش هزینه ها بگردند، شیوه جدید  کسب و کار الکترونیکی  را برای کسب درآمد و رقابت با رقبا انتخاب کنند. 

لذا در این نوشتار سعی داریم بیشتر با  کسب و کار الکترونیکی  آشنا شویم.

● تعریف  کسب و کار الکترونیکی 

شرکت IBM  کسب و کار الکترونیکی  را به صورت زیر تعریف کرده است:  کسب و کار الکترونیکی  عبارت است از تبدیل فرآیندهای کلیدی تجاری از طریق استفاده از فناوری اینترنت.

DTI نیز  کسب و کار الکترونیکی  را این چنین تعریف می کند: به کارگیری فناوری ارتباطات و اطلاعات یکپارچه در فعالیت ها، طراحی مجدد فرآیندهای تجاری و یا نوآوری کامل در مدل های تجاری توسط یک شرکت در فرآیندهای درونی.

 کسب و کار الکترونیکی  تعریف دیگری نیز دارد؛ یکپارچگی و سیالیت بیش از پیش طرح ها، فرآیندها، تجهیزات و سیستم های تجاری که در راستای برآورده سازی نیازهای دایم التغییر مشتریان صورت می گیرد.

● ارزش های ایجاد شده توسط  کسب و کار الکترونیکی  

باید توجه داشت که ارزش زایی در سازمان ها کلیدی ترین و مهمترین پدیده ای است که در بقای سازمان ها نقش بازی می کند و اگر سازمانی ارزش جدیدی را برای ارایه به بازار نداشته باشد، ایجاد و یا حضور این شرکت در محیط تجاری توجیه پذیر نبوده و از بین خواهد رفت. بنابراین زمانی که از  کسب و کار الکترونیکی  در یک سازمان سخن به میان می آوریم، باید انتظار ارزش های جدیدی را داشته باشیم که این نوع کسب و کار برای سازمان به ارمغان می آورد، ارزش هایی از جمله: سرعت بیشتر، کیفیت بیشتر، دسترسی بیشتر مشتری به محصول، خدمات پس از فروش بیشتر، برخورد بهتر با مشتری، تنوع محصول، کاهش هزینه و … 

طبق مطالعات انجام شده توسط آمیت و زوت (۲۰۰۱) چهار عامل اصلی در  کسب و کار الکترونیکی  وجود دارد که منجر به ایجاد ارزش جدید و یا افزایش ارزش های موجود حاصل از عملکرد شرکت در  کسب و کار الکترونیکی  می شود: 

۱) نوظهوری 

در روش سنتی، کسب و کار، تولید کننده کالای تولیدی خود را از طریق فروشند عرضه می کرد و مشتری نیز پس از جستجوی فراوان کالایی را که بیشترین توان را برای ارضای نیازهای وی داشت، پیدا می کرد. اما در  کسب و کار الکترونیکی  مشتری عین کالای مورد نیاز خود را سفارش می دهد و سپس تولید کننده آن را تولید کرده و در اختیار مشتری قرار می دهد. بنابراین  کسب و کار الکترونیکی  بیشتر به سمت نو کردن و تغییر روش های انجام کار تمایل دارد. 

سازمان ها نیز با توسعه  کسب و کار الکترونیکی  از طریق ایجاد ارتباط قوی با همکاران درون صنعت (نظیر رقبای مختلف، عرضه کنندگان متنوع و شرکت های خدماتی متفاوت)، خذف نقاط ناکارآیی در فرآیند خرید و فروش (به وسیله ایجاد روش های جدید مبادله و تعامل الکترونیکی که مورد بازنگری و مهندسی مجدد قرار گرفته است)، گردآوری نیازهای ناشناخته مشتری و شناخت نیازهای بازارهای جدید، نوآوری و خلاقیت را در شرکت های خود افزایش داده و از این طریق ارزش بیشتری در بازار ایجاد می کنند. 

۲) قفل کردن

منظور از قفل کردن در  کسب و کار الکترونیکی ، قفل کردن مشتری در سازمان یا همان حفظ مشتری است که این عمل با افزایش تعداد دفعات مبادله با مشتری امکان می یابد. 

 کسب و کار الکترونیکی  با افزایش وفاداری مشتریان به سازمان ها، به حفظ مشتری کمک کرده و با بازخور مثبت و افزایش اعتماد بین طرفین (مشتری و سازمان)، جذاب شدن تعاملات و مبادلات تجاری بین مشتری و سازمان را در پی دارد. 

۳) تکمیل کردن

 کسب و کار الکترونیکی  از طریق استراتژی های مختلف همکاری مشترک از طریق عرضه توأمان محصولات و خدمات به مشتریان، نیازهای آنان را به نحو مطلوبتری برآورده می کند. در واقع  کسب و کار الکترونیکی  با ترکیب چند عامل از جمله عرضه توأمان محصول و خدمات به مشتریان، این امکان را به آنها می دهند تا با انتخاب روش دلخواه، نیاز خود را انتخاب کرده و از آسان ترین راه، با ارزش بیشتر و با هزینه کمتر خدمات مورد نیاز خود را از تولید کننده دریافت نمایند: به عنوان مثال  کسب و کار الکترونیکی  این امکان را برای مشتریان فراهم ساخته است تا کتاب مورد نیاز خود را به صورت الکترونیکی سفارش دهند و از طریق دیگر با انتخاب بهترین راه کتاب مورد نظر را در سریع ترین زمان ممکن و با کم ترین هزینه در اختیار داشته باشند، در حالی که در تجارت سنتی این کار بسیار مشکل است. 

۴) کارآیی

کارآیی یکی از مهمترین عوامل ایجاد ارزش در  کسب و کار الکترونیکی  می باشد؛ کسب وکار الکترونیکی اطلاعات زاید را کاهش می دهد، هزینه های جستجوی مشتریان و چانه زنی ها را کم می کند و حجم بیشتری از محصولات یا خدمات با هزینه کمتری (نظیر هزینه نیروی انسانی، هزینه کاغذ، هزینه زمان و…) مبادله می کند.

 کسب و کار الکترونیکی  با انتقال الکترونیکی اطلاعات و داده ها در سازمان، کاغذ را در فرآیند تجارت و مبادله خذف کرده و به کاهش هزینه ها کمک می کند. همچنین  کسب و کار الکترونیکی  با یکپارچه سازی فرآیندهای انتقال اطلاعات، به حداقل شدن هزینه های دوباره کاری نظیر ورود مجدد اطلاعات به سیستم، چاپ و انتقال اطلاعات بین بخش های غیریکپارچه و… کمک می کند و به خذف نیروی انسانی از فرآیند کار و کاهش هزینه های نیروی انسانی و کاهش هزینه های بی دقتی و اشتباه منجر می شود. 

● مزایای  کسب و کار الکترونیکی  

 کسب و کار الکترونیکی  برای سازمان دارای مزایای فراوانی است که برخی از این مزایا محسوس و برخی دیگر نامحسوس است. حال به مزایای محسوس و نامحسوس  کسب و کار الکترونیکی  در سازمان اشاره می کنیم: 

● مزایای محسوس  کسب و کار الکترونیکی  

به طور کلی می توان گفت که مزایای محسوس  کسب و کار الکترونیکی  برای سازمان به شرح زیر است: 

۱)  کسب و کار الکترونیکی  از طریق

الف) محصولات جدید، بازارهای جدید،

ب) مشتریان فعلی (تکرار خرید) 

ج) مشتریان فعلی (خریدهای موازی) باعث افزایش فروش و در نتیجه افزایش درآمد می شود.

۲)  کسب و کار الکترونیکی  از طریق

الف) کاهش زمان در ارایه خدمات،

ب) فروش بهنگام، 

ج) کاهش تکثیر و توزیع هزینه های ارتباطات بازار باعث کاهش هزینه های بازاریابی می شود.

۳)  کسب و کار الکترونیکی  هم چنین از طریق 

الف) کاهش موجودی انبار،

ب) افزایش رقابت در میان عرضه کنندگان،

ج) دوره زمانی کوتاه تر در ارایه تقاضا، 

د) کاهش هزینه های اجرایی ناشی از فرآیندهای تجاری روتین مثل کارمندیابی، باعث کاهش هزینه های زنجیره عرضه می شود. 

● مزایای نامحسوس  کسب و کار الکترونیکی  

 کسب و کار الکترونیکی  علاوه بر مزایای محسوس که به آن اشاره شد، دارای مزایای نامحسوس نیز می باشد، از جمله مزایای نامحسوس کسب و الکترونیکی می توان مزایای زیر را نام برد:

۱) بهبود وجهه شرکت،

۲) ارتقاء مارک تجاری،

۳) ارتباطات بازاریابی سریع تر و پاسخگوتر شامل ارتباطات شخصی و فرد به فرد،

۴) سریع تر کردن چرخه حیات تولید محصول

۵) بهبود خدمات رسانی به مشتریان دوردست،

۶) یادگیری برای آینده،

۷) برآورد انتظارات مشتری با داشتن سایت اینترنتی،

۸) شناسایی شرکای تجاری جدید و پشتیبانی از شرکای تجاری موجود شرکت،

۹) مدیریت بهتر اطلاعات بازار و اطلاعات مشتری و

۱۰) افزایش امکان دریافت بازخور از مشتری راجع به محصولات.

● یک طرح تجاری جدید برای  کسب و کار الکترونیکی  

توسعه و تحول در فناوری اطلاعات باعث تغییراتی در سازمان می شود و مدیران را به چالش می کشاند و آنها را با تحولات بازرگانی و فنی سازمان مواجه می سازد. درست در همین زمان است که یک مدیر باید یک طرح تجاری جدید برای موفقیت در  کسب و کار الکترونیکی  سازمان ارایه دهد. برای آنکه با طراحی یک طرح تجاری جدید برای  کسب و کار الکترونیکی  آشنا شویم در ادامه به مراحل طراحی یک طرح تجاری جدید برای  کسب و کار الکترونیکی ، اشاره می کنیم: 

طراحی یک طرح تجاری جدید برای  کسب و کار الکترونیکی  نیاز به گذراندن چهار مرحله دارد: 

۱) شناسایی مشتریان و خود شرکت

برای آنکه یک طرح تجاری جدید برای  کسب و کار الکترونیکی  طراحی کنیم، در گام اول باید مشتریان، کسب و کار و روندهای فناورانه گذشته شرکت خود را از طریق سئوالاتی شناسایی کنیم، سئوالاتی نظیر: 

الف) آیا موج جدید تحولات فناورانه، روش های جدیدی را برای انجام فعالیت های تجاری ایجاد کرده است؟

ب) آیا سازمان پاسخگوی نیازهای دایماً در حال تغییر مشتریان می باشد؟

آیا سازمان از فرصت های جدید ناشی از تغییرات استفاده کرده است؟ و…

۲) بر عکس کردن زنجیره ارزش

بزرگ ترین چالش در  کسب و کار الکترونیکی  مرتبط کردن فناوری با طرح های جدید تجاری است. به دلیل نیاز به تغییر در فناوری و روندهای تجاری، کار دو برابر می شود، وقتی فناوری جدید ظاهر می شود نیازها و انتظارات مشتری هم تغییر می کند که متعاقب آن باید طرح های تجاری جدیدی را برای پاسخگویی به نیاز مشتری ایجاد کرد. 

باید توجه داشت که در این میان سازمان هایی موفق هستند که نه تنها ارزش های جدید را به خود اضافه می کنند، بلکه آنها را تغییر هم می دهند. برای تغییر ارزش ها مدیران باید زنجیره ارزش سنتی را که دیدی درون گرا دارد (زنجیره ارزش سنتی به ترتیب شامل:

۱) شایستگی های هسته ای درون سازمانی،

۲) فرآیندهای زیرساختاری انعطاف پذیر،

۳) محصولات/ خدمات،

۴) کانال ها،

۵) مشتریان است)، معکوس کرده و زنجیره ارزش جدید را که دارای دیدی برون گراست ( زنجیره ارزش جدید به ترتیب شامل:

۱) نیازهای مشتریان،

۲) کانال های یکپارچه،

۳) محصولات/ خدمات،

۴) فرایندهای زیرساختاری انعطاف پذیر ۵- شایستگی های هسته ای درون سازمانی، است.) به وجود آورند. 

۳) گزینش یک روش برای موفقیت استراتژیک در  کسب و کار الکترونیکی 

گام سوم در طراحی یک طرح جدید برای  کسب و کار الکترونیکی ، انتخاب یک روش برای موفقیت استراتژیک در  کسب و کار الکترونیکی  است. باید توجه داشت اگر چه سازگاری فناوری جدید می تواند در تکامل سازمان نقش داشته باشد، ولی این امر زمانی حاصل می شود که شرکت بتواند بهترین استفاده را از آن ببرد. 

مدیران برای موفقیت استراتژیک در  کسب و کار الکترونیکی ، معمولاً یکی از روش های زیر را به کار می برنند: 

الف) تکامل خدمات: تحویل هر چیزی به مشتری که برای او ارزشممند بوده و خواهان آن باشد.

ب) تکامل عملیاتی: تحویل هر چه سریعتر محصولاتی با کیفیت بالا و قیمتی منطقی به مشتری.

ج) تکامل مستمر نوآوری: تحویل کالاها و خدماتی که حدود عملکرد را افزایش داده و باعث خرسندی مشتری گردد.

نکته مهم اینکه برای موفقیت در  کسب و کار الکترونیکی  باید یکی از روش های بالا با توجه به منابع مورد نیاز برای پیاده سازی آن، انتخاب شود. 

۴) اجرای بی نقض 

گام چهارم در طراحی یک طرح جدید تجاری موفق برای  کسب و کار الکترونیکی ، اجرای بی نقض این طرح تجاری است. برای آنکه طرح جدید تجاری بدون نقض اجرا شود باید با فناوری اطلاعات در سازمان تناسب استراتژیک داشته باشد؛ یعنی طرح جدید تجاری باید مرزهای سنتی فناوری اطلاعات در سازمان را شکسته و سپس بر مبنای فناوری روز سازمان اجرا شود. در این میان مدیران سازمان، باید تصمیماتی را برای تغییر سازمان اتخاذ نمایند تا سازمان را از موقعیت فعلی خود حرکت داده و به موقعیت مطلوب برسانند و زیرساختها را منسجم سازند تا به الزامات  کسب و کار الکترونیکی  دست یابند. 

● استراتژی  کسب و کار الکترونیکی  

باید همواره این نکته را در نظر داشت که  کسب و کار الکترونیکی  چیزی فراتر از یک فناوری است و برای آنکه یک سازمان در عرصه کسب و کار و رقابت موفق باشد، باید استراتژی  کسب و کار الکترونیکی  با استراتژی تجاری سازمان هماهنگ باشد. برای آنکه بهتر با مفهوم استراتژی  کسب و کار الکترونیکی  آشنا شویم، در ادامه به برخی از حالاتی که استراتژی تجاری در پی آن است، اشاره کرده و استراتژی  کسب و کار الکترونیکی  مرتبط و هماهنگ با آن را انتخاب می کنیم.

۱) بهبود فرآیندهای تجاری 

هنگامی که استراتژی تجاری سازمان، بر بهبود فرآیندهای تجاری متمرکز است، نقش استراتژی  کسب و کار الکترونیکی  باید بر کاهش هزینه ها و افزایش سرعت فرآیندهای کسب و کار متمرکز باشد تا سازمان را به اهداف استراتژی تجاری خود نزدیک کند. 

۲) ارتقای نوآروری

در حالت دوم که استراتژی تجاری سازمان بر ارتقای نوآوری تاکید دارد، استراتژی  کسب و کار الکترونیکی  استفاده از فن آوری اطلاعات برای خلق محصولات و خدمات جدید است. 

تشکیل پروفایل مشتری، ارتباط بهتر با مشتریان و اظهار نظر راحت تر مشتری در مورد محصول، از ابزارهایی است که به واسطه آن می توان از طریق  کسب و کار الکترونیکی  به بهبود، نوآوری و تولید محصولات و خدمات جدید دست یافت. بر این مبنا وجود اطلاعات بیشتر و قرار داشتن در جریان تحول نظرات و نگرش های مشتریان به صورت بهنگام پتانسیل بسیار خوبی برای نوآوری در محصول ایجاد می کند. لذا، یکی از پیشنهادهایی که برای بهره برداری از فن آوری اطلاعات در راستای توسعه نوآوری می شود، خلق محصولات و خدمات جدید است و این همان استراتژی مورد نظر  کسب و کار الکترونیکی  در حالت دوم است.

۳) ارتباط بهتر با عرضه کننده و مشتری

حالت سوم استراتژی تجاری سازمان، تقویت ارتباط با عرضه کنندگان و مشتریان می باشد در این حالت استراتژی  کسب و کار الکترونیکی ، بر بهبود کیفیت محصولات ، مدیریت روابط با مشتری و مدیریت زنجیره عرضه متمرکز است. در واقع استراتژی  کسب و کار الکترونیکی  در این حالت به گونه ای است که با تشکیل اتحادهای استراتژیک، به اشتراک گذاشتن هزینه ها، به اشترک گذاشتن اطلاعات، فعالیت های تبلیغاتی مشترک و برخی دیگر ازابزارهای بهبود تجاری زنجیره عرضه را یکپارچه ساخته و با به کارگیری فناوری اطلاعات در مدیریت روابط با مشتری، ارتباط با عرضه کنندگان و مشتریان را تقویت می کند. 

● شش تصمیم برای اتخاذ استراتژی  کسب و کار الکترونیکی  

برای اتخاذ استراتژی  کسب و کار الکترونیکی  شش تصمیم متوالی و مرتبط به هم وجود دارد. این تصمیمات عبارت است از : 

۱) تحلیل فرصت های بازار:

موفقیت در استراتژی  کسب و کار الکترونیکی  بستگی به درک عمیق از موقعیت بازار در بلندمدت و کوتاه مدت دارد. در اینجا منظور از بازار شامل خریداران و فروشندگانی است که آینده مبادلات سازمان را شکل می دهند. 

۲) مدل های تجاری:

یک مدل تجاری نشان دهنده محتوا، ساختار و مدیریت تعاملات و مبالادت بین یک شرکت و شرکت های همکار با مشتریان می باشد. مدل های تجاری در سازمان نقش حلقه واسطه بین استراتژی ها و فرآیندهای کسب و کار در سازمان را بازی می کنند و مابین دو مقوله راهبردهای تجاری از فرآیندها و برنامه های عملیاتی ارتباط کارا ایجاد می کند. در واقع طراحی مدل  کسب و کار الکترونیکی  معادل با عملیاتی سازی و معماری یک راهبرد کلی در شرکت است تا از این طریق راهنمایی های لازم در جهت اجرایی فرآیندهای کسب و کار و سیستم های اطلاعاتی ایجاد شود. 

۳) مبادلات با مشتری:

در این مرحله سازمان باید به این سئوالات پاسخ دهد‎‎؛ چگونه سازمان وارد بازار شود و مشتریان جدید به دست آورد؟ چگونه اطلاعات مشتریان را گردآوری کند؟ و نیازهای مشتریان را شناسایی کند؟ بنابراین در این مرحله، سازمان باید برنامه های عملیاتی خود را بر مبنای کسب اعتماد و وفاداری مشتریان تنظیم کند. سازمان باید تصمیم بگیرد که چگونه باید این امکان را به مشتریان بدهد تا در کمترین زمان ممکن سفارش خود را ارایه داده و سپس با کمترین هزینه بر جریان سفارش خود تا زمان تحویل گرفتن کالا نظارت داشته باشند.

۴) ارتباطات بازار:

در این مرحله سازمان در مورد چگونگی ارتباطات بازار تصمیم می گیرد و سعی دارد مدیریت زنجیره عرضه را یکپارچه کند تا سازمان به توسعه  کسب و کار الکترونیکی  نایل آید.

۵) پیاده سازی: 

چنان که مدیر  کسب و کار الکترونیکی  استراتژی مورد نظر را انتخاب کرد باید به بهترین نحو آن را پیاده کند و منتظر نتیجه باشد. در این میان مدیر  کسب و کار الکترونیکی  باید از تمام منابع سازمان برای اجرای استراتژی انتخابی استفاده کند.

۶) ارزیابی: 

مدیر  کسب و کار الکترونیکی  بعد از آنکه استراتژی انتخابی در سازمان پیاده شد باید منتظر نتیجه باشد و سپس به ارزیابی استراتژی اتخاذ شده بپردازد. 

● چهار عامل برای موفقیت در  کسب و کار الکترونیکی  

چهار عامل اساسی بر موفقیت  کسب و کار الکترونیکی  موثر است که عبارتند از: 

۱) فناوری:

می توان گفت که فناوری پایه و اساس  کسب و کار الکترونیکی  را تشکیل می دهد و زمانی یک سازمان خواهد توانست در عرضه رقابت و  کسب و کار الکترونیکی  موفق شود که زیرساختار فناوری خود را تقویت کند و از اساس فناوری که همان اینترنت است‏، استفاده نماید.

۲) سرمایه: 

مدیر موفق در عرصه  کسب و کار الکترونیکی  کسی است که زیرساختار سرمایه ای سازمان را درک کند، پول مورد نیاز برای استقرار  کسب و کار الکترونیکی  را با توجه به منابع سازمان تامین کند و ایمنی لازم را برای سرمایه گذاری در زمینه  کسب و کار الکترونیکی  ایجاد کند. 

۳) رسانه:

مدیر  کسب و کار الکترونیکی  در بین رسانه ها باید دارای قدرت انتخاب باشد و با توجه به همگرایی در فناوری های ایجاد شده، همگرایی رسانه ای را نیز به وجود آورد.

۴) سیاست عمومی:

مدیران ارشد سازمان ها برای آن که در عرصه  کسب و کار الکترونیکی  موفق باشند، باید به زیرساختار سیاست عمومی سازمان نیز توجه داشته باشند‎؛ یعنی باید قوانین رایج و همچنین صدمات و کمک های ناشی از تغییر قوانین و مقررات  کسب و کار الکترونیکی  را درک کنند و به این نکته مهم پی ببرند که اینترنت چگونه جامعه را تحت تاثیر قرار می دهد و متقابلاَ جامعه چگونه اینترنت را متاثر می کند و با توجه به تصمیمات مرتبط با استراتژی، فناوری، سرمایه و رسانه سیاست هایی را اعمال کنند که نه تنها شرکت های خاص، بلکه رقبا را هم تحت تاثیر قرار دهند.

نویسنده: علیرضا تاجریان

منابع: 

۱- تجارت الکترونیکی: مفاهیم و کاربردها‏، معاونت، معاونت پژوهشهای فناوری اطلاعات و آمارهای بازرگانی بخش مدیریت پژوهشهای فناوری اطلاعات، موسسه مطالعات و پژوهشهای بازرگانی‏، ۱۳۸۳

۲- بررسی تاثیر  کسب و کار الکترونیکی  بر جهش صادراتی: شناسایی اولویت های بخش صنعت در کشور، معاونت پژوهشهای فناوری اطلاعات و آمارهای بازرگانی بخش مدیریت پژوهشهای فناوری اطلاعات، شرکت چاپ و نشر بازرگانی‏، ۱۳۸۴ 

منبع : باشگاه تحلیل‌گران جوان آریا

منبع

عوامل موثر بر کسب و کار الکترونیک

پذیرش فناوری کسب و کار الکترونیک تابعی از چندین عامل است.

این عوامل در اکثر مواقع اثر تقویت کننده دو جانبه ای (متقابلی) بر یکدیگر دارند ملاحظات بین‌المللی که شامل صادرات، واردات فنــــاوری و... است در تعامل با کسب و کار الکترونیک، اثرتقویت کننده بر یکدیگر دارند. در این حالت بنگاه در سطح بین‌المللی با پذیرش کسب و کار الکترونیک واردات و صادرات خود را برمبنای اصول استاندارد کسب و کـــــار الکترونیک شکل می دهد.

از طرف دیگر قرار گرفتن کالا و خدمات در فضای تجارت الکترونیکی موجب حذف فاصله بین مبدا و مقصد کالاها و خدمات می گردد و تغییرات اساسی در بازارهای هدف به وجود می آورد. موفقیت در این فرایند، منوط به مدیریت کارا و حرفه ای اسـت. مدیریت حرفـه ای با درک و شناخت از فضای ارتباطات بین‌المللی، شیوه های کسب و کار الکترونیک را متناسب با ملاحظات بیـــن المللی تطبیق می دهد. از طرف دیگر، مدیریت حرفه ای با تجارت مدرن روابط غیرمعمـــول را تصحیح می کند. حجم عملیات، اثرات دو سویه ای را بر کسب و کار الکترونیک دارد. از آنجایی که استفاده از کسب و کار الکترونیک باعث دستیابی به انبوهی از مشتریان با سلایق مختلف می گردد. لذا بنگــاههای فعال در امر تجارت بین‌المللی با گسترش ظـــرفیت تولیدی و تنوع بخشی به تولیدات کالا و خدمات سعی در جذب مشتریان بیشتر است.

یکی از شرایط مهم دیگر در کسب و کار الکترونیک وجود شبکه ارتباطی قوی همراه با اطمینان بالاست. دسترسی به پهنای باند بالاتر در اختیار هیچ کدام از بنگاهها نیست. پهنای باند قسمتی از زیرساختهای نهادینه شده توسط دولت است. هرقدر این پهنا بالاتر باشد، حجم وسرعت اطلاعاتی که ردوبدل می کند بیشتر خواهد بود. از این رو با درنظر گرفتن نقش مهمی که این عامل می تواند در موقعیت خدمات شبکه با توان بالا داشته باشد، خصوصی سازی و مقررات زدایی خدمات ارتباطی به منظور افزایش کارایی در سیستم مخابرات در کشورهای در حال توسعه و توسعه یافته مورد تاکید قرار می گیرد. متغیرهای رفتاری نظیر میزان مهارت نیروی انسانی بنگاهها، حجم سرمایه گذاری در تحقیق و توسعه و نرخهای دستمزد، از عوامل مهمی هستند که در پذیرش کسب و کار الکترونیک توسط بنگاهها موثرند. هرقدر بنگاه تجاری در سطح بین‌المللی از نیروی انسانی متخصص بیشتری برخوردار باشد و منابع بیشتری را به سرمایه گذاری تخصیص دهد، موقعیت بهتــــــری در جذب و پذیرش کسب و کار الکترونیک دارد. همچنین دستمزدهای بالا همیشه انگیزه عمده ای برای نیروی کار جهت افزایش کارایی و نوآوری به حساب می آید. در نتیجه به کارگیری کسب و کار الکترونیک منافع متعددی را به دنبال دارد. علی‌رغم اینکه بسیاری از منافع موجود در شکل یک ذکر گردید، بسیاری از بنگاهها به دلیل پایین بودن هزینه مشارکت را قبول می کنند اینترنت باعث ارزانی دسترسی به اطلاعات و بازارهای جهانی می شود. این عامل موجب می گردد سرعت عمل در بازارهای چند منظوره که برای تولید کالاها و اطلاعات است، بالا برود. به طور بالقوه شکل تازه ای به سازمان دهی زیرساخت مشاغل مــــوجود می بخشد و با ارزش گذاری مجدد، راه را برای انجام معاملات تجاری باز می کند و با مهندسی مجدد بازرگانی محدودیتهایی که به طور سنتی تولیدکنندگان را از مشتریان جدا می ساخت رها می سازد.از سوی دیگر، فعالیتهای منفصل و جدا از هم نظیر سفارش، پرداخت و خدمات بعد از فروش، ممکن است به یک فرایند واحد ادغام شده و باعث کاهش هزینه های اعتباری گردد. نتیجه چنین فرایندی منتهی به افزایش کارایی و رقابت پذیری در بین بنگاههای صادراتی است.

نتیجه گیری

باتوجه به چارچوب تئوریک مطرح شده و بررسی تجربه هند از کسب و کار الکترونیک برای افزایش انگیزه صادراتی پیشنهادات زیر برای بنگاههای تجاری فعال در امور بازرگانی به بنگاههای بین‌المللی توصیه می شود. ورود به سازمان تجارت جهانی و قرار گرفتن در وضعیت رقابتی امری اجتناب ناپذیر است. از این رو استفاده از فناوریهای نوین تجاری در بنگاههای صادراتی مورد تاکید قرار می گیرد. از آنجا که موفقیت در کسب و کار الکترونیک نیازمند توجه به عوامل جانبی و تاثیرگذار بر آن است. لذا مدیریت حرفه ای و به کارگیری نیروی کار متخصص برای تقویت کسب و کار الکترونیک برای بنگاهها توصیه می شود.

منبع

منبع عکس

شیوه های کسب و کار الکترونیک

شیوه های کسب و کار الکترونیک

به طور کلی سه شیوه معاملات کسب و کار الکترونیکی وجود دارد:

• OFF LINE = در این شیوه بنگاهها برای انجام فعالیتهای تجاری از سیستم پست الکترونیکی استفاده می کنند.
• ON LINE = در این شیوه،& بنگاهها از طریق «<تعیین کننده متحدالشکل منبع» (UNIFORM RESOURCE LOCATOR = URL) اقدام به معاملات تجاری می کنند.

 URL ها آدرسهایی هستند که ساختار آنها برای همه کامپیوترها یکسان است و به وسیله آن می توان به منبع مورد نظر دست یافت.

دروازه شبکه (PORTAL) یک صفحه شبکه است که در آن لینک هایی برای رفتن به سایت های محتوی اخبار مربوط به موضوعهای مختلف وجود دارد. این صفحات دارای تعداد زیادی آدرس با موضوعهای مختلف هستند. خدمات دروازه شبکه اغلب شامل موتورهای جستجوگر، پست الکترونیکـــــی، چت، نقشه ها، فروش و گزینه های دیگری برای مشتریان است.

درواقع دروازه های شبکه هدفی برای تبلیغات و بازاریابی هستند.مزایای استفاده از کسب و کار الکترونیک: نزدیک شدن ارتباطات؛ دستیابی به بازارهای جدید؛ افزایش میزان فروش و سود؛ حذف هزینه هایی مانند تهیه کاغذ، چاپ، بروشور و کاتالوگ؛ کاهش هزینه های معاملاتی و تدارکاتی؛ بهبود مدیــریت بر روابط مصرف کننده، عرضه کننده و کارکنان؛ کاهش آلودگی محیط زیست، ترافیک و ازدحام.

منبع

منبع عکس

انواع کسب و کار الکترونیک

انواع کسب و کار الکترونیک

کسب و کار الکترونیک بسته به اینکه طرفهای معامله سازمانها یا افراد باشند به انواع زیر تقسیم می شوند.

در اینجا روابط بر مبنای اهداف تجاری شکل می گیرد:

• واحد تجاری با واحد تجاری (BUSINESS TO BUSINESS = B2B)؛
• واحد تجاری با مصرف کننده (BUSINESS TO CONSUMER = B2C)
• مصرف کننده با مصرف کننده (CONSUMER TO CONSUMER = C2C)
• واحد تجاری با دولت (BUSINESS TO GOVERNMENT = B2G)
• دولت با واحد تجاری (GOVERNMENT TO BUSINESS = G2B)

منبع

منبع عکس

تفاوت کسب و کار الکترونیک و تجارت الکترونیک

تفاوت کسب و کار الکترونیک و تجارت الکترونیک

کسب و کار الکترونیک به مفهوم کلی شامل به کارگیری فناوریهای جدید برای برقراری ارتباطات زنجیره ای بین سازندگان، فروشندگان، عرضه کنندگان و به طور کلی ارایه دهندگان کالا و خدمات از یک سو و خریدار و مصرف کننده و یا به طور کلی مشتری از سوی دیگر است و نتیجه آن اتخاذ تصمیمهای بهتر، بهینه سازی کالا و خدمات، کاهش هزینه ها و گشودن کانالهای جدید است.

ولی تجارت الکترونیک به هر شکلی از نقل و انتقالات در تجارت اطلاق می شود که در آن طرفین، بیشتر از طریق الکترونیکی با یکدیگر در تماس هستند تا از طریق نقل و انتقالات فیزیکی. به عبارت دیگر، تجارت الکترونیک زیربخشی از کسب و کار الکترونیک در سازمانها است، زیرا در کسب و کار الکترونیک، شکل الکترونیکی کلیه فرایندهای کسب و کار سازمان از قبیل تولید، تحقیق و توسعه امور اداری، مالی، مدیریت نیروی انسانی، پشتیبانی و تجارت مطرح است.

در حالی که در تجارت الکترونیک تنها فرایند تجارت سازمان به صورت الکترونیک یک جزء بنیادی از کسب و کار الکترونیک به حساب می آید. کسب و کار الکترونیک باعث می شود تا فرایندهای تجارت، روابط و دادوستد جهانی گردد. محیط تجاری شرکت، ممکن است، شامل یک شبکه جهت دسترسی به سازمانهای عمومی یا شبکه هایی که با محافظت خاص برای دسترسی افرادی خاص طراحی شده و یا حتی شبکه داخلی باشد که برای دسترسی افراد و کارمندان داخل شرکت طراحی شده است. کسب و کار الکترونیک تنها قراردادن یک صفحه شبکه ای نیست. بلکه محیط مدلهای تجاری اعم از تجارت با کارمندان، مشتریان، تامین کنندگان و شرکا است. 

منبع

کسب و کار الکترونیک

کسب و کار الکترونیک عبارتست از کاربردی کردن کلیه سیستمهای اطلاعاتی برای تقویت و کنترل فرایندهای کسب و کار. امروزه این فرایندها با استفاده از تکنولوژی‌های مبتنی بر وب توسعه می‌یابند .

کسب و کار الکترونیکی در یک تعریف ساده واژه‌ای به معنی انجام کسب و کار با استفاده از ارتباطات راه دور و ابزارهای مرتبط است . تجارت الکترونیک از این دست دارای مفهومی کوچکتر و محدودتر نسبت به کسب و کار الکترونیکی است . در تجارت الکترونیک حتماً باید بین دو طرف پول رد و بدل شود ( تا به مفهوم تجارت برسیم ) ولی در کسب و کار الکترونیک لازم نیست پولی مبادله گردد . به عنوان مثال دادگاهی که در آن محاکمه از طریق فضای اینترنتی انجام میگردد کسب و کار الکترونیک محسوب می‌شود .

برخی نیز کسب و کار الکترونیک را ترکیبی از تجارت الکترونیک، هوشمندی شرکتها، مدیریت ارتباط با مشتری، مدیریت زنجیرهٔ تامین و برنامه ریزی منابع شرکت می‌دانند که به صورت زیر بیان می‌شود:

کسب و کار الکترونیک

کسب و کار الکترونیک تعاریف متعددی دارد که در زیر به برخی از آنها اشاره می شود:

- کسب و کار الکترونیک وسیله ای که مسیر رسیدن بنگاهها به بازار را هموار می سازد. مسیری که مشتریان در آنجا اقدام به خرید کالا و خدمات می کنند؛

- کسب و کار الکترونیک وسیله ای است که به استفاده کنندگان آن امکان رسیدن به مشتریان موثر و کارآمد را فراهم می سازد؛

- کسب و کار الکترونیک توانایی هدایت تجارت از طریق شبکه های الکترونیک نظیر اینترنت و شبکه جهانی است.

تجارت الکترونیک

براساس تعریف دفتر توسعه جامعه اروپا(OECD) به طور کلی تجارت الکترونیک، معاملات را در ارتباط با فعالیتهای تجاری افراد و سازمانها شکل می دهد. این فعالیتها براساس پردازش و انتقال اطلاعات دیجیتالی (متن، صدا و تصاویر) مبتنی هستند. تجارت الکترونیک، به مجموعه فعالیتهایی اطلاق می گردد که مستقیماً به وسیله ارتباطات الکترونیکی (شبکه ای) پشتیبانی می شود.

منبع

سیستم‌های همکاری در فروش چه هستند؛ چگونه کار می کنند؟

سیستم‌های همکاری در فروش چه هستند؛ چگونه کار می کنند؟

سیستم همکاری در فروش یا “Affiliate marketing” یک نوع بازاریابی بر پایه میزان عملکرد می باشد “performance-based marketing” که در آن صاحب تجارت یا بازار خاص به بازاریابان و همکاران خود در ازای خرید مشتریان و بازدید کنندگان به آنها پورسانت می پردازد. به این صورت که بازاریاب شروع به تبلیغ محصول ارائه شده توسط صاحب تجارت می کند و آن را به مشتری نهایی ارائه می دهد، پس از خرید آن محصول توسط مشتری سود بازاریاب به وی داده می شود. این صنعت 4 بازیگر نقش اصلی دارد:

1- تامین کننده یا صاحب تجارت که به آن برند نیز گفته می شود.

2- شبکه فی مابین فروشنده و بازاریاب که عملیات مالی لازم را این بین انجام می دهد.

3- نشر دهنده یا “publisher” (که بازاریاب و همکار نیز شناخته میشود)

4- مشتری یا خریدار

همکاری در فروش با برخی از سیستم های بازاریابی اینترنتی در برخی موارد تداخل و ارتباط پیدا می کند، چرا که همکاران از روش های معمول تبلیغاتی استفاده می کنند. این روش های شامل “organic search engine optimization – SEO” یا بهینه سازی موتورهای جستجو برای کلمات کلیدی یا نام محصول مورد نظر می باشد، پی پی سی “PPC – Pay Per Click” یا سیستم های پرداخت در ازای هر کلیک، ایمیل مارکتینگ یا بازاریابی از طریق ارسال رایانامه، بازاریابی با محتوا “content marketing” و در برخی موارد تبلیغات دیداری مانند انواع بنرهای تبلیغاتی. در طرف دیگر ماجرا سیستم همکاری در فروش میزان کمتری از تکنیک های فروش مانند نظر دهی برای محصولات، خدمات و … را استفاده می کنند.

سیستم همکاری در فروش یا “Affiliate marketing” بعضا با ریفرال مارکتینگ “referral marketing” “بازاریابی ارجاعی” اشتباه گرفته می شود، چرا که هر دوی این نوع فروش از واسطه سوم (همکار یا بازاریاب) برای فروش محصولاتشان استفاده می کنند. با این حال هر دو روش از هم مجزا بوده و و تفاوت اصلی آنها این است که سیستم همکاری در فروش تنها بر روی انگیزش های مالی برای جذب سفارش از طریق همکار تکیه دارد در حالیکه ریفرال مارکتینگ یا بازاریابی ارجاعی بر روی اعتماد و رابطه حاصل شده بین طرفین برای جذب سفارش تکیه دارد.

سیستم های همکاری در فروش بیشتر توسط تبلیغات دیده می شوند این در حالیست که تامین کنندگان و فروشندگان مجزا بیشتر فروش خود را از طریق موتورهای جستجو، ارسال ایمیل، لینک دهی یا همان بک لینک ها و … به دست می آورند. با این حال میزان فروش این گونه سیستم ها در مقایسه با تامین کنندگان و فروشندگان مجزا قابل مقایسه نیست. شکل گیری همکاری در فروش 4 سال بعد از راه اندازی اینترنت جهانی در سال 1994 بود. ایده و طرح کلی این سیستم توسط ویلیام جی توبین “” پیاده ریزی شد. سایت فروشگاهی معروف آمازون نیز در سال 1996 سیستم همکاری در فروش خود را راه اندازی کرد.

همکاری در فروش در ایران و برخی از سایت های معروف همکاری در فروش:

در ایران نیز همکاری در فروش توسط اسکریپت های مختلفی آغاز شد و روند فروش و تبلیغات این سیستم ها پیوسته افزایش یافت، ولی نکته ای که متاسفانه در طول حدود 8 سال راه اندازی این سیستم در ایران به آن اهمیت داده نشده است، وجود همکاری در فروش برای محصولات مصرفی مهم و محصولات با کیفیت می باشد. به طور مثال شما در سایت آمازون می توانید لینک همکاری در فروش یک آیپد را دریافت کرده و برای آن شروع به تبلیغات در سایت ها و یا وبلاگ های خود کنید و آنرا به فروش رسانده و پورسانت دریافت کنید، اما در ایران اکثرا محصولات ساده و بی کیفیت را برای فروش قرار می دهند که این از اعتماد مردم و خریداران اینترنتی به مبادرت به اینگونه خرید به شدت کاسته است.

برخی از سیستم های همکاری در فروش ایرانی را با سرچ این کلمه در گوگل می توانید پیدا کنید: “سیستم همکاری در فروش“

مزایا و معایب سیستم های همکاری در فروش:

مزایای این گونه سیستم ها برای سایت هاو وبلاگ های پربازدید کسب درآمد بی دردسر از طریق قرار دادن کد خرید پستی محصول مربوطه در سایت یا وبلاگ می باشد. در اینصورت به ازای نرخ تبدیل آن محصول به شما سود رسیده و پورسانت در یافت خواهید کرد. “نرخ تبدیل به معنای میزان خرید محصول به ازای بازدید از آن محصول می باشد”.  در خارج بسیاری از مردم کار دوم خود را انتخاب یک سایت خوب و بازاریابی برای آن و کسب درآمد بی دردسر قرار داده اند.

از معایب همکاری در فروش می توان به عدم صداقت سیستم ها در پرداخت پورسانت ها و بدقولی آنها اشاره کرد، این در حالیست که آنها فراموش می کنند که اگر بازاریاب نباشد آنها نیز وجود نخواهند داشت.

اسکریپت های همکاری در فروش در ایران:

در ایران چندین اسکریپت همکاری در فروش نوشته شده است که معروف ترین آنها میکس ایران و پادینا می باشند که با قیمت های مختلفی در نسخه های مختلف به فروش می رسند.

دیاگرام کلی فرآیند همکاری در فروش:

منبع